Przekaz mistrz-uczeń

Przekaz (relacja) mistrz – uczeń oparty jest (lub był) na stuprocentowym zaufaniu do siebie i bezgranicznemu oddaniu idei aikido. Aikido w akademii pochodzi od czterech mistrzów, praktykujących w hierarchii mistrz – uczeń. Chronologicznie: Morihei Ueshiba, Hirokazu Kobayashi, Giampietro Savegnago i Jacek Wysocki. Każdy z mistrzów nauczał następnego.

Sensei Giampietro Savegnago o swoim nauczycielu mówił: „Od mistrza, który poznał tak dogłębnie ścieżkę obraną przez Mistrza Ueshibę można się uczyć nieustannie. Mistrz Kobayashi był najbliższym uczniem Morihei Ueshiby przez ostatnie 25 lat jego życia, kiedy to aikido O`Senseia przechodziło okres rewolucyjnych zmian. Mistrz Kobayashi był dla mnie duchowym ojcem i po jego śmierci czuję się zobowiązany do propagowania jego szkoły w Europie. Pomimo, że w wypadku straciłem nogę, po trzech miesiącach powróciłem do nauczania. Myślę, że nauczyłem się od niego prawidłowych zachowań, pogody ducha i serca, jakie wkładał w nauczanie”.

Niewielu uczniów uzyskało rangę bezpośredniego ucznia (jap. uchi deshi). Mistrz Kobayashi był uchi deshi mistrza Ueshiby, a mistrz Savegnago uchi deshi Kobayashiego. Dodam, że przekaz nie tylko dotyczy umiejętności aikido, ale również dziedzictwa O`Sensei. Bez wątpienia aikido jest jedną z najtrudniejszych sztuk walki. Wymaga rzetelnej wiedzy i ciężkiej usystematyzowanej pracy. Uważam, że wiedzę powinno czerpać się z jednej metody (jap. ryu) i najlepiej u jednego mistrza. Mam szczęście uczyć się aikido od wybitnego i solidnie nauczającego mistrza, bazującego na metodzie, przekazie i tradycji. Wiedza o etiologii i wojennej interpretacji elementów aikibudo oraz praktyka zbierane są przez niego od 4o lat. Do dziś metoda nauczania nie zawiodła. Przekazywane nowe informacje są pełne wyjaśnień, a demonstrowane techniki poparte są szczegółową analizą ruchu, dystansu i czasu na trzech poziomach: gedan, chudan i jodan. Dodam, że priorytetem metody jest dokładność wykonywanych zadań osiągana przez atmosferę twórczej pracy, brak pośpiechu i stopniowanie trudności. Mistrz w swoim dojo potrafi nawet przez 4-6 tygodni szlifować jedną technikę i jej wariacje (jap. renzoku waza). Co więcej, na treningu nie ma czasu na nudę.